Na traktorze.

Wzięłam  w ubiegłym tygodniu do ręki 3 poszewki na  poduszki. Najpierw  je pocięłam, a potem na nowo zszyłam. Na kartce coś tam  rozrysowałam co miało być wzorem,  ale jak się okazało w trakcie  „ tworzenia „  efekt końcowy daleko odbiegł od wzoru. Zasiadłam do  urządzenia zwanego domową maszyną do szycia i rozpoczęłam  trwającą  przez tydzień nazwijmy to jazdę na traktorze .

Pies wytrzymał do przedwczoraj ,  po czym przy każdym turkocie maszyny zaczął szczekanie na znak protestu,że ma dość.Sąsiedzi okazali się bardziej wytrzymali i zatykając uszy dotrwali  dzielnie  momentu zakończenia procesu twórczego. Ja sama mam od wczoraj nieustający w mojej głowie głośny turkot maszyny. Może macie jakieś swoje sposoby na wyciszenie pracy  maszyny , bo jak tak dalej pójdzie to wszyscy sąsiedzi omijać  mnie będę  szerokim łukiem albo dostanę dożywotnio zakaz używania maszyny do szycia w warunkach domowych.

Ale wracając do mojego recyklingu to był on oczywiście doskonałym poligonem doświadczalnym na polu pikowania. Intensywnie ćwiczyłam, łuki, koła i zakręty.

Kiedy po pierwszych pikowaniach  stanęłam oko w oko z  tymi pagórkami na materiale przede mną stwierdziłam ,że Angela Walters to ja niestety nie jestem ,  a wszystko powinno wylądować w koszu .

Po dłuższej medytacji w tym temacie  doszłam do wniosku, że  skoro tak czy siak wszystko pójdzie do kosza to nic  nie szkodzi „ pobawić” się jeszcze. I to było najmądrzejsze stwierdzenie podczas całego tego tygodnia pikowania .Okazało się bowiem ,że przy gęstym pikowaniu , nie tak jak liniowym  w miarę pikowania  wszystkie pagórki stają się nizinami. I tak to w prosty sposób,  życie pokazało mi że  strach jak zwykle  ma tylko wielkie oczy,  a produkt finalny zamiast w koszu wylądował na stole.

Koniec końców ja czyli kobieta na traktorze ( co najmniej jak ta z plakatu PRL-u) wypikowała taki oto bieżnik .Pełno w nim  jeszcze błędów , ale to przecież w końcu dopiero  mój drugi poligon doświadczalny w temacie  pikowania z wolnej ręki.

Prezentacja  tzw „ drzwiowa” czyli jak wygląda 90x 60  cm w całej okazałości.

Miłego weekendu wszystkim życzę  …wiosna tuż tuż..Mój żonkil z ubiegłego tygodnia dzisiaj już  pełnym rozkwicie.

                                                           

                                                             Ewa…