Moja grządka ...czyli radosny czas oczekiwania

I  jak co roku przyszła pora radosnego oczekiwania… ale w tym roku po raz pierwszy  odpaliłam świeczki na moim wieńcu adwentowym .Miałam go już w ubiegłym roku ale niestety z pewnym opóźnieniem , bo zanim zorientowałam się ,że taki by mi się marzył  Adwent już był w pełni. Ale w tym roku pierwsza świeczka została  zapalona zgodnie z tradycją. Tym cudnym  wieńcem  obdarowała  mnie moja siostra .Wiele  dobra od niej było mi dane dostać, ale dostałam coś jeszcze  czym się Wam muszę pochwalić .Dostałam od niej  dawno dawno temu to cudo

…ja „ szyciara”  jestem w posiadaniu takiego naparstka. Ile razy mam „ doła” tyle razy patrzę na niego i mówię sobie  ..Ewa może jeszcze nie jesteś wielka ale będziesz ,wstawaj dasz  rade …no  i  wstaje  i  idę .Mam też  ofiarowany mi przez moją siostrę dzwoneczek  z dedykacją „ becz i dzwoń „ no i becze  i dzwonie ,żeby Ten tam na  górze wiedział ,że ja tu jestem .

Ech dobrze mieć siostrę …

A tak w ogóle to radosnych chwil oczekiwania Wam i sobie też  życzę……niech to będzie czas budowania i odbudowywania więzi ..być może rodzinnych....


Ps.Specjalenie dla Moniki dołączam  zdjęcie  " Mojej grządki"  .
    Moniko dzwonek wisi  na grządce  tak  abym w każdej chwili mogła zadzwonić.