Moja grządka czyli … dziewczyna z PRL-u

W chłodny , lekko deszczowo piątkowy ranek wybraliśmy się z Maluchami na dalszą kontynuacje  „Huckich’  szlaków. Tym razem dotarliśmy do :

Tak  , tak  do nowo powstającego Muzeum PRL-u.

W dawnym kinie  Światowid  gdzie niejedno „trzepotanie rzęsami odchodziło „  -  w piątkowe letnie dzionki  organizowane są poranki filmowe dla dzieci .A poranki  są takie ,że jednym łza w oku się kręci jak to kiedyś było a drudzy Ci troszkę mniejsi otwierają buźki ze zdumienia  że tak było …

Na takim oto projektorze wyświetlane są  filmy .. a na lektorkę to nawet ja się dwa razy załapałam …zabawa przednia zarówno dla tych małych jak i dużych.

 W przerwie i po seansie zwiedzaliśmy muzeum …a oto dla zachęty kilka  migawek  zdjęciowych:

 pierwszy model Fiata bedący własnościa jednego z  ówczesnych olimpijczyków

 motocyklowe szaleństwo z byłych czasów - spora kolekcja

 saturator czyli  producent napojów na letnie upały

pokój urządzony a stylu lat 70-tych

 a w pokoju telefon który Lenie przypadł najbardzie do gustu

a to fragment ściany z grami podwórkowymi z tego okresu ..zośka , klasy , kolarze  itd....

 

Duch PRL-u wygląda tutaj z każdego kąta przypominając ,że nie było to dawno ,dawno temu za lasami za górami  ale  zaledwie „wczoraj”.

I tak oto przez dwa dni przespacerowałam z Maluchami kawałek historii mojego życia  zastanawiając się w jakim momencie  jestem .

I wtedy na myśl przyszło mi   jedno  zdanie … za stara jestem  aby być młoda  a jednocześnie  za   młoda by być już stara ….i tego się zamierzam trzymać   … JPa……